ارزیابی پی آمدهای زیست محیطی ادامه خط لوله سراسری هفتم ً۵۶ (فاز II) انتقال گاز از ایرانشهر به مرز پاکستان و انشعابات آن به زاهدان و چابهار (استان سیستان و بلوچستان) به طول ۶۰۰ کیلومتر. روش مورد استفاده تلفيقي از دو روش فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP) و روي هم گذاري بوده است. در نتیجه نقاط بحراني و دلايل حساسيت آنها در هر محدوده بيان گرديد. ارزيابي ريسك نيز به روش Muhlbauer W.K.1999 انجام گرفت. در آخر برنامه اقدامات اصلاحي، برنامه مديريت و پايش زيست محيطي تدوين گرديد.
مشاور طراح: مهندسین مشاور پارس.
کارفرما: شرکت ملی گاز ایران.